ik zit in ‘e baarm

Disse tekst van ’t Stellingwarfse dichtersduo Tsjisse Hettema en Aafje Bouwer is schreven op al dat moonsterlike boere-ark dat op ‘e eupenbaore weg rondriedt.

ik zit in ‘e baarm

ik zit in ‘e baarm
krekt op tied

dat de hoogzeet’lende boer
veldheer
over dood grös
en dooie voegels

’t naekte trekkerlief
invet
mit ’t ofgriezen
van heur ervaringen

drieft mit de vloed
van de transietsie mit

ik trek mien bienen in
om deurgang te geven
an zien kop mit grieze aske
en zien aarms
inkrast
mit de tekens van de ondergaank

@ Tsjisse Hettema en Aafje Bouwer

de wachter

De wachter is in sonnet dat Henk Nijp skreaun hat nei oanlieding fan it feit dat multi-keunstner en lânskipsskilder ‘út needsaak’ Jentsje Popma in skoft lyn al syn wurken en materialen oerdie oan stichting Nij Kleaster yn Jorwert. Hy hat sympaty foar de útgongspunten fan dy stichting en fûn dat it dêr goed te plak wie.
Jentsje is noch like begien mei it lânskip as eartiids, en sjocht skaalfergrutting, de produksje en de jacht op it grutte jild as it kwea dat de delgong fan it lânskip feroarsaket. Dat woe hy yn syn wurk sjen litte en as warskôging ‘hearre’ litte.

Dêrom …

 

de wachter

de wachter fan it lânskip knypt heal de eagen,
dikeret oer sleatten en ikkers mei âlde attinsje
it giel fan syn koalsied wâlet yn weagen
hy beskôget de seedyk as de grins nei in oare diminsje

heech op ‘e dykstreppen lêst hy de loften
heart noch de froasken mei lûd fan ’t ferline
ferhellet fan skriezen en ljippen yn ûnbidige kloften
hunet it gas en it sâlt dy’t liede ta it grutte ferdwinen

syn ‘Ode aan de schepping’ is noch inkeld in print op papier
troch achteleazens fertoarkje syn wurken
wat bewarre bleau is mar in fraksje fan wat der earst wie

syn muze, dy‘t hy stadich yn dizen ferlear,
hat him frege har dochs gau te folgjen op har flecht nei it ljocht
hoe graach soe hy wolle mar hy is hjir lang noch net klear…

© Henk Nijp

Harns en syn waadsee

94 % fan de wrâldsiedden is útstoarn is en kin net weromkomme. Kinst it libben en de mins werombringe nei de kearn, in siedsje. In siedsje hat goede boaiem nedich om te groeien; wetter, leafde en sinneljocht. In soad siedden lizze yn it skaad, ferskrale dêr. It is oan ús om te soargen foar fruchtbere boaiem en mei soarch en leafde de omstannichheden better te meitsjen.
Ik wenje yn Harns en op de Offalûne nei is it in moaie dynamyske stêd dêr’t in protte muzyk yn sit. Dêrom dit fers, dat ek in liet is.

Harns en syn waadsee

do ljochte fisk glimkest op tusken de iezing
streamst as muzyk, sûch dy op as in spoen

dyn echokeamer – it lûd komt werom

do dûnser bûnzest yn it hert fan myn havenstêd
blau lei ik by de fjoertoer ferankere, hearde dyn namme
skolperjend ûnder ’t kessen, rinkeltoan yn ’t liif
sturt yn ’e tiis – wyld krite kobben foarby

do dûnser bûnzest yn it hert fan myn havenstêd

fan no ôf leit de moarn op ’e dyk te dampen
draaf ik by mêsten lâns, oer klinkers ta kaai
trossen los, de skitteringen ûnder seelok
dyn echokeamer – it lûd komt werom

do dûnser bûnzest yn it hert fan myn havenstêd

© Jetze de Vries

Dichters fan RIXT yn Obe, mei poëzy oer it Fryske lânskip

Moandeitejun 18-06-18 ha seis dichters fan us kollektyf yn OBE optreden mei poëzy oer de lânskippen fan Fryslan. RIXT wie der op útnûging fan Bert Looper, direkteur fan Tresoar. Hy hie syn kollega-direkteuren fan Regionale Histoaryske Sintra (RHC’s) op besite en woe har yn ‘e kunde bringe mei de problematyk fan it Fryske lânskip en hoe’t Fryske dichters dat yn har poëzy ferwurkje. Oare gasten wiene Klaas Sietse Spoelstra en Nynke Laverman.. Klaas Sietse fertelde oer Kening fan de Greide en syn fyzje op de lânskipsproblematyk. De jûn waard ofsletten troch Nynke Laverman, mei in poëtyske fertelling oer de kontakten dy’t se de foarbije jierren mei de muzikale tradysjes fan ferskate folken en talen lei.

De oanwêzige dichters wienen Jetze de Vries, Hidde Boersma, Elmar Kuiper, Yva Hokwerda, Henk Nijp en Dirk Geerdink.
Hjir fine jo in pear fan de foardroegen gedichten.

Henk Nijp – de wachter
Jetze de Vries – Harns en syn waadsee
Dirk Geerdink – De loft
Yva Hokwerda – Leave boer, ik bin dyn suster

Hylper Badpaviljoen

17 juny 2018
Tongersdeitejûn hekele Hûs en Hiem it sûnder fergunning útfierde skilder- en timmerwurk oan it âlde Badpaviljoen by Hylpen. It wie it safolste haadstik yn de soap om it paviljoen hinne. Mar it gebou bliuwt ta de ferbylding sprekken. Ek mei in lik ferve en in grutte stek deromhinne.

Hylper Badpaviljoen

By earste oanblik tinkst, dit is in datsja
dêr’t ’n rike Rus ús Halbe wodka’s skinkt
wylst Nuonmantsjes gleon de winst ferpartsje
dy’t de enerzjytransysje Fryslân bringt.

Njet! ’t Wie it earste bouwurk fan beton
in lokjend dyksicht op it belle époque
mei yn badpak foar ’t gnuvend pavillon
de jûkjende weach fan ’t boerekontelok.

Kommisje Hûs en Hiem is dermei oan.
Slytsk wellness erfguod fan de Sudersee
wurdt yllegaal ferspikere en bedoarn.

De eigner fan ’t ferrinnewearre stee
hat skjin syn nocht fan trage estetyk.
Wat bikt en stúkt er dêr foar stúmsk ûntwyk?

© Syds Wiersma

de kwetsberen

Dit earste moannegedicht ‘de kwetsberen’ fan ús junydichter Jetze de Vries is makke as reaksje op it megalomane Wynmolenpark Nij Hiddum-Hou. Njoggen mûnen fan 210 meter heech. Dat is twa kear de hichte fan de Achmeatoer en dat njoggen kear. Bewenners fan it gebiet sille kabouters wurde yn har eigen wrâld.

Artikel 1
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen.

de kwetsberen

de rolferdieling
foar it toaniel
ús mienskip
LF 2018

de húsmosken
greidefûgels
pauwen
rôffûgels
toarteldowen
en de koekút

guon lju bin alle fûgels
yn ien

mar wa kriget de haadrol?
de byrollen?
wa binne de figuranten?

de maleurfûgels
fleane tsjin de molen
fan de lucky birds

Gandhi sei al
Je kinne it peil
fan in beskaving
ôfmjitte oan hoe’t se mei
de kwetsberen omgean

© Jetze de Vries