Disse tekst van ’t Stellingwarfse dichtersduo Tsjisse Hettema en Aafje Bouwer is schreven op al dat moonsterlike boere-ark dat op ‘e eupenbaore weg rondriedt.

ik zit in ‘e baarm

ik zit in ‘e baarm
krekt op tied

dat de hoogzeet’lende boer
veldheer
over dood grös
en dooie voegels

’t naekte trekkerlief
invet
mit ’t ofgriezen
van heur ervaringen

drieft mit de vloed
van de transietsie mit

ik trek mien bienen in
om deurgang te geven
an zien kop mit grieze aske
en zien aarms
inkrast
mit de tekens van de ondergaank

@ Tsjisse Hettema en Aafje Bouwer

De wachter is in sonnet dat Henk Nijp skreaun hat nei oanlieding fan it feit dat multi-keunstner en lânskipsskilder ‘út needsaak’ Jentsje Popma in skoft lyn al syn wurken en materialen oerdie oan stichting Nij Kleaster yn Jorwert. Hy hat sympaty foar de útgongspunten fan dy stichting en fûn dat it dêr goed te plak wie.
Jentsje is noch like begien mei it lânskip as eartiids, en sjocht skaalfergrutting, de produksje en de jacht op it grutte jild as it kwea dat de delgong fan it lânskip feroarsaket. Dat woe hy yn syn wurk sjen litte en as warskôging ‘hearre’ litte.

Dêrom …

de wachter

de wachter fan it lânskip knypt heal de eagen,
dikeret oer sleatten en ikkers mei âlde attinsje
it giel fan syn koalsied wâlet yn weagen
hy beskôget de seedyk as de grins nei in oare diminsje

heech op ‘e dykstreppen lêst hy de loften
heart noch de froasken mei lûd fan ’t ferline
ferhellet fan skriezen en ljippen yn ûnbidige kloften
hunet it gas en it sâlt dy’t liede ta it grutte ferdwinen

syn ‘Ode aan de schepping’ is noch inkeld in print op papier
troch achteleazens fertoarkje syn wurken
wat bewarre bleau is mar in fraksje fan wat der earst wie

syn muze, dy‘t hy stadich yn dizen ferlear,
hat him frege har dochs gau te folgjen op har flecht nei it ljocht
hoe graach soe hy wolle mar hy is hjir lang noch net klear…

© Henk Nijp

17 juny 2018
Tongersdeitejûn hekele Hûs en Hiem it sûnder fergunning útfierde skilder- en timmerwurk oan it âlde Badpaviljoen by Hylpen. It wie it safolste haadstik yn de soap om it paviljoen hinne. Mar it gebou bliuwt ta de ferbylding sprekken. Ek mei in lik ferve en in grutte stek deromhinne.

Hylper Badpaviljoen

By earste oanblik tinkst, dit is in datsja
dêr’t ’n rike Rus ús Halbe wodka’s skinkt
wylst Nuonmantsjes gleon de winst ferpartsje
dy’t de enerzjytransysje Fryslân bringt.

Njet! ’t Wie it earste bouwurk fan beton
in lokjend dyksicht op it belle époque
mei yn badpak foar ’t gnuvend pavillon
de jûkjende weach fan ’t boerekontelok.

Kommisje Hûs en Hiem is dermei oan.
Slytsk wellness erfguod fan de Sudersee
wurdt yllegaal ferspikere en bedoarn.

De eigner fan ’t ferrinnewearre stee
hat skjin syn nocht fan trage estetyk.
Wat bikt en stúkt er dêr foar stúmsk ûntwyk?

© Syds Wiersma