Under York

Under York is in gedicht fan Bauke Terpstra.

Foto: Bauke Terpstra

Under York

al mar oan
siicht flústerwyn blyn troch
gatsjepannen blêdetek
nimt my mei
lâns nea útsprutsen sjongrigels
oant it weistjert
yn in sucht
dy’t oan ’e râne
fan dit ferlitten gat
tanimt en oanhellet
ta stoarm
wurden raast
dy’t my foarby gean

lokkich
dat ’k net alles ferstean

‘Aquarius’ en ‘Boartsje’

 

‘Aquarius’ is in fers fan Tanja van Abbema.

 

Foto: Tanja van Abbema

 

in wikseling
fan beweging
tusken hin’ en wer
en op en del
allinne foarm
leit fêst
yninoar besletten
ferdwine wy
yn linen
sigeseagjend
troch romt’ en tiid

 

‘boartsje’ is it twadde fers fan Tanja van Abbema op RIXT.

 

Foto: Tanja van Abbema

 

boartsje

kâld rôs plestik
wie ik
woe net wêze
sûnder sicht
sûnder lûd
ik woe boartsje
hjir
bin ik

as wie ’k ûntpopt

Ichtus

Bauke Terpstra levere it fers Ichtus

Foto: Bauke Terpstra

Ichtus

der parkeart
in weromswimmend fiskje
foar myn noas

wite nûmerplaat
blauwe D

famke stapt út
mei in leech sûpte duvel yn har hân

sy hat preaun

Novimber – Tom Waits

Jan Kooistra is dichter fan de moanne novimber by RIXT.  Kooistra skriuwt:

It nûmer’ November’ stiet op The Black Rider, it tolfde studioalbum fan Tom Waits, útbrocht yn 1993. ‘November’ is lykas de oare nûmers op dy plaat spesjaal skeaun foar it toanielstik‘The Black Rider’, regisearre troch Robert Wilson en mei-skreaun troch William S. Burroughs.
It mei dúdlik wêze dat Tom Waits net in soad op hat mei de moanne novimber. Lit my earlik wêze, it is eins myn favorite moanne ek net. Dochs ha ik it altyd in geweldich nûmer fûn en dêrom dizze oersetting as moannefers foar RIXT.

Tom Waits (1949) is in Amearikaanske sjonger, komponist, skriuwer en akteur. Syn teksten binne faak tsjuster en net maklik nei te kommen. Hy stiet ek foaral bekend om syn lege, soms heaze, dan wer rauwe, hast gromjende stim.

Novimber Tom Waits

gjin skaad, gjin stjerren mear
der is gjin moanne, ek gjin ferkear
novimber

it leaut allinnich mar yn in bulte deade blêden
en yn in moanne mei de lykkleur fan bonken
gjin gebeden foar novimber om langer te bliuwen

gean mar nei gychem en wachtsje
want wy sille se allegear slachtsje
novimber hat my bûn oan in âld’ kroandeade beam
jou it troch oan april, helje my út dizze yslike dream

syn kjeldkeattingen binne makke fan wiete learzens en rein
fan gleiswarte ravens op skoarstiennen mei roetspoaren belein
novimber is grillich, myn dea is him hillich
novimber

mei myn hier glêd achteroer en glinzjend fan ‘t fet
en it bloed fan in fesant en fan in hazze de bonken
oan ’e hoarnen fan in reebok ha ’k hâld
efterlitten om as in skot hagel te siizjen troch ’t wâld

jou dy ôf, smoarge reinbek
jou dy ôf, sjit dyn eigen harsens mar lek
novimber

kear it gewear

It gedicht is skreaun foar de demonstraasje tsjin de Hubertus-fiering yn it bysûnder en tsjin de jacht yn it algemien. It wie organisearre troch Partij voor de Dieren en Animal Rights. De demonstraasje en de stille tocht hie plak op 5 novimber lêstlyn. Dêr is it fers ek foardroegen troch de dichter, Geart Tigchelaar.

 

Foto: Siska Alkema

 

kear it gewear

is it it omruiljen fan dyn maatpak
foar de outdoor-klean mei kamûflaazje

of it oerynstinkt datst net ûnderdrukke kinst
de adrenaline ast dat haske rekkest

of is it faaks dat fabeltsje fan natoerbehear
datst dysels en al dy oaren foarhâldst

of is it dochs dy twa miljoen deadlike slachtoffers
en dy twa miljoen healdeade slachtoffers

dat warleaze knyntsje yn dyn fizier
dy wjuklam sketten ein

sis my jager wêr dochst it no eins foar
en sis my net datst it úteinlik foar de lol dochst

Sweefmole

Sweefmole is in fers fan Carla van der Zwaag.

Foto: Johanna Buwalda-Friso

 

Sweefmole

Mislik yn de sweef,
mar dochs sa bliid
mei wat Wilhelminadûbeltsjes.
It wie in moaie bernetiid.

Sus en ik swaaiden en sweefden,
ik wit it noch skoan,
fan it jild fan sûkeromke
dy’t ús yn de grûn bedoar.

By it âlder wurden
hearden wy wêrom.
Troch omke’s NSB-ferline
waard er finzen nommen.

Heit die alle war en krij him frij
út it nei-oarlochse gefang.
Hy skreau in protte brieven
mei útlis oer Dútserstwang.

Omke woe syn gesin beskermje,
hie nea ien ferret,
warskôge sels minsken.
Sa waard syn frijheid beret.

Ut tankberens wie omke sa gol.
Mei oare eagen sjoch ik no werom.