zijwaarts / fansiden

Ina Schroders-Zeeders is dichter fan de moanne maart 2024. zijwaarts / fansiden is har twadde moannegedicht.

 

zijwaarts

ik kijk zijwaarts het leven in
om de deur op een kier
ik bezie de anderen met afstand
dan ben ik een telescoop op de maan

soms zit de dood in de woonkamer
op de zwarte bank naast mijn moeder
en ze negeert hem want haar mankeert nooit iets
maar de dood doet zich al tegoed aan de cake

ik sluit vaak die deur
er is nog zoveel buiten het leven om
de kat in de keuken de tekenspullen in de speelkamer
ik kan er heen gaan maar het hoeft niet

in de woonkamer wordt gelachen
de dood vertelde een mop
mijn moeder giert het uit
haar mankeert nooit iets ik heb altijd wat

 

fansiden

ik sjoch fansiden it libben yn
om de doar op in kier hinne
ik besjoch de oaren mei distânsje
dan bin ik in teleskoop op de moanne

soms sit de dea yn de wenkeamer
op de swarte bank njonken ús mem
en sy skouderet him want har mankearret nea wat
mar de dea docht him al tegoede oan de cake

ik slút dy doar faak
der is noch safolle bûten it libben om
de kat yn de keuken it tekenark yn de boarterskeamer
ik kin der hinne mar it hoecht net

yn de wenkeamer wurdt lake
de dea fertelt in mop
ús mem geit it út
har mankearret nea wat ik haw altyd wat

oersetting Syds Wiersma

skeind

skeind is in fers fan Janna van der Meer.

Foto: Janna van der Meer

 

 

skeind

aansten geane se ’t te liif
bûten tiid en witten om
mei blinkend ark

snije yn wat ik sels
nea sa bleat
ûnder eagen seach

it ferbûn fan fleis
tusken my en mem
tusken my en bern

it sil der om gean
net te fielen
wat der net mear is

stoarmkoadegiel

stoarmkoadegiel is in fers fan Bauke Terpstra.

Foto: Bauke Terpstra

 

stoarmkoadegiel

nettsjinsteande oan grûnwetterpeil tasleine ankers
lizze reklamedoektikselweinen ûntwoartele
lamliddich njonken hûndertkilometer-de-oere-dyk

telider sleine slogans ûnlêsber wurden yn kowedritse
bekomme fan skodzjen yn loft-fleach en wetterdize

hastiger as algoritmen drage kinne
gean autobannen achteleas fierder

oer tarredyk mei eltse wyn meidraaiende
netwurken fan hillige ferrieders

ynfrastruktuerbrûkers

ûnderweis foar ynsammeljende goeddwaande tsjerkehoeren
registers opmeitsje en ynsjen

dat stadichoan longerjende haadklassen yn griis ûnthâld

spûk wurde

Regina

Regina is in fers fan Janna van der Meer

 

Foto: Janna van der Meer

Regina

It wurdt noait wat mei har.
Se kin net leare,
neffens de leararen.
En al sizze se dat net sa
dochs wit elkenien it:
de oare bern, har heit en mem
en hjasels.

Dêrom wurket se no by de boer
en nei it melken
rydt se op ús Fries.
Om it te belearen.
Dat wy der aansten ek op ride kinne,
net bang hoege te wêzen.

En dêr giet se.
Mei it lange hier
ûnder de cap ferstoppe,
fleant se troch de greiden.
It skomjende swarte bist
stevich tusken de skonken.

En dat bist lit him liede,
– in triuwke hjir in knypke dêr –
mar foaral lústeret it
nei ’t hiele tegearre wêzen
mei dizze faam,
dy’t opswypket en gerêststelt.

Dêr giet Regina.
Wy sjogge har nei
en lústerje
nei ’t bûnzjen
fan ’e grûn.

nu het nacht is / no’t it nacht is

Ina Schroders-Zeeders is dichter fan de moanne maart 2024. Har earste moannegedicht is ‘nu het nacht is / no’t it nacht is’.

 

nu het nacht is

moeders van vermoorde aleksejs
uit elkaar gerukte lijken in gaza
handen stekend uit aarde
wachten

aangestampte graven
grijze moddersteden
lichaamvretende raven
wachten

gekgeworden wereldleiders
opgefokte waarheidmijders
dolgedraaide vrijheidsstrijders
wachten nu het nacht is
wachten af

Foto: Geart Tigchelaar

no’t it nacht is

memmen fan fermoarde aleksejs
teskuorde liken yn gaza
hannen stekkend út ’e grûn
wachtsje

oanstampte grêven
grize drekstêden
lichemfrettende ravens
wachtsje

gekwurden wrâldlieders
opfokte wierheidsmijers
healbizen frijheidsstriders
wachtsje no’t it nacht is
wachtsje ôf

Oersetting Geart Tigchelaar

Striehaal

Lara Kool is dichter fan de moanne febrewaris 2024. Har twadde moannegedicht is Striehaal.

Foto: Lara Kool

 

Striehaal

Meifarre mei it tsjuster
meifarre nei it neat
de reade sellen streame
dêr al lang net mear

Swimme nei mystearje
sadat it dy omsylt
alle oare kleuren
dobberje bûten byld

Driuwe om te libjen
Ja, driuw noch as it kin
mar de lila-lêste striehaal
kinst al net mear sjen

Dus far gewoan mar mei
rêstich mei de stream
kleur dyn lêste tinzen
want alles is in dream

Maankinderen / Moannebern

Lara Kool is dichter fan de moanne febrewaris 2024. Har earste moannegedicht is ‘Maankinderen / Moannebern’. Se makke sels de Fryske oersetting.

Foto: Lara Kool

Maankinderen

Zijn zonnige zoon
een helend lichtpunt
maar vanuit jouw duister
is elke zon
slechts de vlam van een lucifer
die opbrandt
één voor één
verdreef je zijn stralen
in jouw donkere wanhoop
Licht geboren
toch geen kans meer, ooit nog weer?
zon te zijn
zodat zelfs hij zocht
naar verlichting
in deze opgelegde nacht
maar ook hij kon enkel nog weerkaatsen
van wat ooit zo eigen was
het Zelf

Moannebern

Syn sinne-soan
in hieljend ljochtpunt
mar út dyn tsjuster wei
is eltse sinne
inkeld it flamke fan in lúsjefers
dy’t opbrânt
ien foar ien
ferdreausto syn strielen
yn dyn tsjustere wanhope
Ljocht berne
dochs gjin kâns mear, ea noch wer?
sinne te wêzen
sadat sels hy socht
om ferljochting
yn dizze opleine nacht
mar ek hy koe inkeld noch wjerkeatse
fan wat ea sa eigen wie
it Sels