Home

Sipke de Schiffart is dichter fan de moanne oktober by RIXT,  jonkje is syn twadde moannegedicht.

jonkje,

nea silst dit lêze, bin ik bang,
silst nea witte dat ik oan dy tink,
dat ik dy nea ferjitte sil

do stiest foar in soad oaren,
al krigest gjin tiid
om in deiboek te skriuwen

op in filmke seach ik datst meiskuord waardst
troch in folwoeksen keardel, yn dyn koarte broek,
mei dyn tinne skonkjes, hoe âld bist – seis, sân?

ha se dyn âlden libben ferbaarnd,
pake en beppe deasketten, dyn suster ferkrêfte
en dyn broerke de holle ôfhakke?

dyn belager klemde dy ûnder it rinnen
fêst mei in earm ûnder dyn oksel,
in earm dy’t tsjokker wie as dyn skonkjes

fan wa wie dy earm?

hy is fan alle antysemiten op ’e wrâld!

ik treastgje my mei de gedachte
datst eins net folle ferliest
oan in libben dêr’t yn barre kin
wat dy oerkaam is

Sipke de Schiffart is dichter fan de moanne oktober by RIXT.  Der heart in grapke by is syn earste moannegedicht.

der heart in grapke by

kuierjend oer it gemeentlik hôf yn Harns
seach ik twa neistinoar lizzende sarken

op in grêfsark fan granyt
lei in wyt, ovalen stientsje
mei de tekst ik mis dy;
op de marmeren grêfsark dernjonken
lei in read stientsje yn de foarm fan in hert
dêr’t yn wite letters op stie
ik hâld fan dy –

it wite, ovalen stientsje
lei ik op de marmeren sark
en it reade, hertfoarmige stientsje
op de graniten sark

foldien kuiere ik fierder

Henk Nijp is dichter fan de moanne septimber by RIXT, ‘oan ‘e igge’ is syn twadde moannegedicht.

oan ’e igge

wer dûnsje wy de slowfox fan it stil fertriet,
wurden dy’t wy nea sprutsen
spegelje de romte tusken de paskes,
âlde patroanen as nerven yn ’e flier,
wy witte linken fan de râne en de hoed,
fan de foarke oan ’e stôk

dagen glydzje troch de mesken fan de tiid
ferdwine yn it sinkgat fan ’t ûnthâld,
wat oerbliuwt binne relikwyen
fan in libben oan ’e igge fan ’t bestean,
– faaks diene wy te hurd ús bêst,
skipbrekkelingen fan it lot

fine wy wjerklank yn ússels, of by de oar,
oer it rjochte paad of fia de omwei fan ’e leagen,
is it lotter leffens of inkeld ûnfermogen,
ommers in hiemhûn hapt allinnich lucht en nea de proai,
libbet tusken keatling en de koer,
ûnthellet jankend elke jûn opnij de moanne

as op ’t lêst it ljocht wer oangiet,
snaar- en slachwurk swije
huverje wy yn iere moarnsdamp,
ús earmen sakje, paskes wurde passen,
ik stjoer dy langer net, do draaist sa grasjeus net mear

yn ’e fierte kraait in hoanne trije kear