oan ’e igge

Henk Nijp is dichter fan de moanne septimber by RIXT, ‘oan ‘e igge’ is syn twadde moannegedicht.

Foto: Henk Nijp

oan ’e igge

wer dûnsje wy de slowfox fan it stil fertriet,
wurden dy’t wy nea sprutsen
spegelje de romte tusken de paskes,
âlde patroanen as nerven yn ’e flier,
wy witte linken fan de râne en de hoed,
fan de foarke oan ’e stôk

dagen glydzje troch de mesken fan de tiid
ferdwine yn it sinkgat fan ’t ûnthâld,
wat oerbliuwt binne relikwyen
fan in libben oan ’e igge fan ’t bestean,
– faaks diene wy te hurd ús bêst,
skipbrekkelingen fan it lot

fine wy wjerklank yn ússels, of by de oar,
oer it rjochte paad of fia de omwei fan ’e leagen,
is it lotter leffens of inkeld ûnfermogen,
ommers in hiemhûn hapt allinnich lucht en nea de proai,
libbet tusken keatling en de koer,
ûnthellet jankend elke jûn opnij de moanne

as op ’t lêst it ljocht wer oangiet,
snaar- en slachwurk swije
huverje wy yn iere moarnsdamp,
ús earmen sakje, paskes wurde passen,
ik stjoer dy langer net, do draaist sa grasjeus net mear

yn ’e fierte kraait in hoanne trije kear

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *