Covid-19

It twadde moannegedicht fan maart fan Carla van der Zwaag

Covid-19

Ik sjoch de wrâld
ferfoarme troch eachwetter
wylst it foarjier
blêdsjes útteart.

Ik sjoch in sweltsje
twinkeljend yn skjinne loft
sy bout har nêst ûnder ’t ûleboerd
hâldt nearne skoft.

Ik hingje efter boereploech
in kritende mok allyk
klamp my fêst oan de foaroanman
dy’t yn wrimpen grûn de fuorgen lûkt.

Ik rin yn in lege ferfrjemdzjende stêd
yn ’e winkel tôgje ik myn karre fol
mei iten en húskepapier
as wie it goud.

Ik ferfang tuten troch earmtakken
hâld ôfstân fan hjir oant Tokio
myn bûsboekje is leech
myn holle net.

Ik wit net hokker kleed ik oer my krij
mar besykje mei hantsjeklap
geasten te ferjeien en
helpferlieners te stypjen.

Ik bin it berntsje yn de groppe
heit en mem binne fier fan hûs
ik kin se net beroppe
– yn stillens wachtsje ik thús.