28 maaie 2018
Op 18 april waard Stichting Frijlân iepene. In nij ekologysk ynisjatyf yn de Swettepolder ûnder de reek fan Ljouwert. Fiif froulju bewenje en bewurkje dêr pleats en lân. De gemeente Ljouwert stipet it ynisjatyf. Tegearre mei de dichters Geart Tighelaar, Piter Yedema en Jetze de Vries waard Syds Wiersma frege om foar de iepening in gelegenheidsgedicht te skriuwen. Hy bewurke syn gedicht dêrnei ta syn tredde gedicht fan de moanne maaie.
FROULJU FAN FRIJLAN Charon fytst my it Van Harinxma oer it deaderyk fan high tech dairy yn: ús drûchmealde dream fan fûgeltsjelân. In krigele plantaazje is jim doel mei waarme hannen omkear bewriuwe oer de ylhurde knibbels fan de polder. In Finske kotta, wat yurts, in wenwein, sa begjint treast, sa set fêst foarnimmen útein om slein lân geast yn te blazen. Froulju! Dit is in iensume igge oan in útmolken see, ljocht krepearret fan toarst boppe de hurdgriene koarsten. Lange, linige massaazjefingers freget jim ûndernimmen, nuodliker as dit bonkerak mei syn fêstklapte kaken leit Fryslân der nearne hinne. Nachtsusters yn in sanatoarium, sprekkers op jirpelkistjes sille jim wêze. Fryslân genêze wurdt in spul fan lang en wiis en hellich ingelengeduld. Mar hark! Der sit altyd wol earne dize yn 'e grûn, in fertelling fan wadi dy't jûns, as jim rêstend op chaises longues de sinne mei syn toarstige amers troch ferdôve notiid sakjen sjogge, syn taal fan buorkjen út 'e djipten sjongt. Dan glimket dit lân wer as in kuststreek. En as de grouwe mûzebiter de nacht yntsjantelt as in skaad dat net loskomt fan syn rôverseach, dan komme jim oan by de leechte roppich om ús te bereizgjen. Jou jim dan oer, want dit is de polder dy't gol is mar faak slim ûnwennich gûlt as in gipsy oan 't keatling fan in honk. © Syds Wiersma