Aggie van der Meer har twadde gedicht fan de moanne febrewaris 2018. In wintergedicht. Oer it ivige Fryske longerjen om iis. Kin it dit jier of kin it wer krekt net?
WINTER 2018
Slimmer as oerdeis
spilet it op yn ‘e nacht
as de winter syn dagen telt
net wit oft de wraak swiet wêze sil
as er him bidde lit
flaaie lit
de opljeppende spanning
ûnder it longerjende folk
griperich noch
te lang sangere oer syn healens
har ûngeduld ferjaan sil
har op ‘e knibbels krijt
op tok hâldt
gek makket
oant krekt foardat it wêze sil
hy de jas útdocht.
Begrutsjen?
Takom jier mar werris sjen.
© Aggie van der Meer