Poëzij fan Tsead Bruinja
nu en straks in het nieuwe straks vragen we ons niet meer af of we naar de begrafenis gaan van een oudtante laten we vriendschappen minder snel verwateren lachen we om het aftandse ongemak van feestdagen het oude liedje van ik weet mij geen houding te geven hoe kun jij je jaloezie toch zo goed verbloemen kom op samen overschreeuwen we de onzekerheid van nauwe familiebanden niet langer vanachter een camera in het nieuwe straks wil mijn huid nog steeds dicht tegen jouw huid aan zoals we dat in het nieuwe nu al twee jaar deden nooit te bang op onze bek te gaan opnieuw te beginnen en weer op te staan Tsead Bruinja Dichter des Vaderlands
no en aanst yn it nije aanst freegje wy ús net mear ôf oft wy nei de begraffenis sille fan in âldmuoike litte wy freonskippen minder gau ferwetterje laitsje wy om it ôflibbe ûngemak fan feestdagen it âlde deuntsje fan ik wit my gjin hâlding te jaan hoe kinsto dyn ôfgeunst dochs sa goed ferblomje kom op mei-inoar oerraze wy de ûnwissens fan nauwe famyljebannen net langer achter in kamera wei yn it nije aanst wol myn hûd noch hieltyd ticht tsjin dyn hûd oan sa’t wy dat yn it nije no al twa jier wend wiene noait te benaud om op ús bek te gean opnij te begjinnen en wer oerein te kommen oersetting: Syds Wiersma