Yttje Cnossen har twadde moannegedicht fan febrewaris
1956 klimaatferoaring gjin mins hie der noch oan tocht wiene de simmers waarm, de winters kâld as roet in breiden himd, in krante ûnder de trui wie goed genôch by it riden oer de fearten rjocht en sljocht nachts wiske de snie tsjin de doaren oan in flokkedûns brocht in wyt ferhaal hoasfuotlings foar it ljocht yn eigen tekentaal it wie sa fier de alvestêdetocht gong oan mei heit en mem op dy kâlde dei fol fjoer joecheide ik yn ’e Prinsetún by de Aldehou fiif reedriders skoden as kralen oan in tou dêr hân yn hân de izige einstreek oer