Martsje de Jong wie freedtejûn, 31 maaie, by de Poëzynacht fan Jan Ritskes yn Twizel. Nei ôfrin skreau se in fers as ympresje. Dêrmei debutearret se as dichter.
Yn ’e tún fan Jan Ritskes In tientsje foar prosecco en in stoel tusken beammen mei fûgels drage dichters foar mankelyk ek as de safolste auto harren lûd ferseaget Stilte wie der dochs al net keapjûn yn Bûtenpost, ommers en yn pingo’s knoarren kikkerts Ek dichters dizze jûn In stiltetrein stoppet foar de draaimûne yn Aarhus sykje ljippen hâld fan my yn mislearre leafdeslieten en yn dielde enerzjy yeeaah yn dielde enerzjy Lâns in ljochtslang knoffelje ik my in paad nei in skaftkeet mei de kaai deryn piel efter de frouljusdoar mei myn ritske gean der noflik by sitten Lit de natuer syn loop by it lûd fan in aggregaat falt myn each op in stikker op ’e doar Ferbean te skiten Thús helje ik de fersen troch elkoar en de kaai fan de skaftkeet beskamme út myn bûse. © Martsje de Jong