Zus van Lam debutearret by RIXT mei it gedicht Wintergast / Wintergast.
Wintergast
Duistere kou trekt als eerste
Langzaam, bijna ongemerkt naar binnen
Opstandig aanvaard ik de vaste wintergast
Als hij zijn plaats inneemt
Donkergrijs beklemt me ieder jaar
Drijft een wig in grauwe tinten
Maakt zich meester van mijn lijf
Monotoon lamlendigheid scanderend
Poolnachten teren van binnenuit mijn denken
Verzurend de basis van mijn bestaan
Moedeloos toezien hoe
Mijn ziel wordt kaalgevreten
Ik wil vluchten voor de nachten
Waar zware mistigheid regeert
En me willoos door de dagen stuurt
Te moe om te verlangen
Met mijn laatste wilskracht
Luister ik of de geuren willen komen
Zodat ik mijn vleugels uit kan slaan
Naar de klanken van het licht
Wintergast
Tsjustere kjeld lûkt as earste
Stadich, der hast ûngemurken yn
Opstannich nim ik de fêste wintergast oan
Wylst er syn plak ynnimt
Dûnkergriis benearet my alle jierren
Driuwt in kile yn skiere kleuren
Bemasteret myn liif, monotoan
Lammenadigens skandearjend
Poalnachten tsjirmje fan binnen myn tinken út
Meitsje soer de grûn fan myn bestean
Moedeleas sjoch ik ta
Hoe’t myn siel kealfretten wurdt
Ik wol flechtsje foar de nachten
Dêr’t swiere dizigens regearret
En my willeas troch de dagen stjoert
Te wurch om te langjen
Mei myn lêste kriich
Harkje ik oft de geuren komme wolle
Sadat ik myn wjukken útslaan kin
Nei de klanken fan it ljocht
Oersetting: Syds Wiersma