Simon Oosting is ús dichter fan de moanne maaie. Hy ferbliuwt dizze wiken yn ’e skriuwersarke op de Feanhoop. ‘De fûgelwacht-ôfdieling Nij Beets/De Feanhoop hie it jierferslach 2018 yn de bus dien. Ik lies dat de sifers oer it tal greidefûgels alderferskuorrendst min binne. En myn eigen ûnderfining haw ik yn it taheakke fers beskreaun.’
Wizer de hope foarby It Feanhoperlân leit yn grut ferskaat Greiden net-meand en meand oeral sompige mieden en rûnom stiltelân It wetter is skjin de loft berûn mar fol fan fûgels Alle guozzen seach ik en sels slykwilsters en in inkelde leppelbek en se sizze dat de see-earn yn ’e Alde Feanen piken hat Hieltyd fierder hieltyd hurder gie ik op myn fyts om te finen Mar yn trije lange dagen trije ljippen en it skries-skries-skries hearde ik allinne fan efter de beammen De ljippen wiene wyld en sloegen net op de swarte krieën En dy iene skries koe ik net sjen Ik besleat ta in dei fan rou Noch ienris tinke dat se oeral wiene de maitiid werom komme lieten En dan nim ik it ferlies en sil ik swije want kleie betsjut hoopje Swije is witte fan de hope foarby De Feanhoop, maaie 2019