It earste moannegedicht fan april, fan Tsjisse Hettema
Lentegedichien
vandaege is d’r een vlinder
op mien gemoed
daele streken
hi’j laot de slotten eupen breken
van mien winterse kertier
en toen et eerste zunnelocht
naor binnen sleup
en ik verrast
naor buten leup
mien boemzend harte
drieft de spotte
mit mien pepieren
gekwattel
van vlinderlicht gewicht
doe raekte ik daonig
van ’e wies
mien wanstaltige buuk
en mien luzebossien haar zo gries
zo gries