‘Laten we eenvoudigweg iets moois maken/ Lit ús ienfâldichwei wat moais meitsje’ is Jan Kleefstra syn earste moannegedicht fan novimber 2020 by RIXT.
“Instanties vragen provincie jachtontheffing om weidevogels te beschermen”
Kop van een recent verschenen artikel. De instanties zijn: bond voor Friese vogelwachten, de jagersvereniging en de LTO, ofwel vogelbeschermers die onder meer eieren rapen, vogels en overig gedierte afmaken, leven doodmaaien en vergiftigen, en wat dies meer zij.
Er zijn veel dieren en vogels, met name weidevogels, die zich niet meer in het door ons naar ons hand gezette landschap thuis voelen. Die dwingen we tegen hun instinct en wil met veel geld te blijven. En er zijn vele dieren en vogels die hier wel goed terecht kunnen, maar die willen we hier niet hebben en die bestrijden we zoveel we kunnen. Dat is het geldverslindende natuurbeheer in Fryslân, zo langzamerhand gebaseerd op het zaaien van dood en verderf. Alsof het afmaken van tien- en tienduizenden ganzen per jaar nog niet genoeg is, moet nu ook alles wat een poot naar ‘onze’ weidevogels uit durft te steken eveneens gedood worden. En de mens treft geen schuld. We gaan door met het onleefbaar maken van biotopen en leefgemeenschappen, het creëren van een kunstmatig in stand gehouden landschap en menen dat we daarmee het leven van de mens dienen.
Met al dat we al vernield hebben, met het diepe bloedspoor dat we achter ons aanslepen, wie zijn wij in vredesnaam om te bepalen wie wel en wie niet mag leven. Alsof wij niet zelf deel van dat leven zijn. Al het leven heeft dezelfde afkomst en is afhankelijk van elkaar. Met ieder dier dat we afmaken, maken we een deel van onszelf dood. Hoe heeft het zo ver kunnen komen dat we ieder respect voor ons eigen leven en het leven van andere wezens kwijt zijn geraakt en dat we alleen dat wat achter een hek en bordjes is opgeborgen natuur noemen. Wij zijn natuur! Wij zijn alle andere wezens en alle andere wezens zijn wij.
Als deze in de kop gevraagde moorddadigheid wordt toegelaten (wat overigens met goedvinden van de gezagdragers al op grote schaal buiten de regels om gebeurt, met structurele roofvogelvervolging als absoluut dieptepunt. Gezagdragers die nu het thema biodiversiteit plots bloederig in de mond nemen) worden we het hele jaar door geconfronteerd met het meest laffe, laaghartige en zieke deel van de mensheid, genaamd jagers, die overal om ons heen als ‘fjildminsken’ en zogenaamde natuurliefhebbers bezig zijn in koelen bloede dieren af te maken die hun hongerige heil bij ons hebben gezocht.
Waar blijft de bestuurder die een eind aan deze barbaarse, laffe moorddadigheid maakt en van Fryslân een klein stukje aarde maakt waar het leven van al haar inwoners wordt gerespecteerd (is dat niet biodiversiteit?). Waar blijven de inwoners die deze moord- en doodslag niet onverschillig aan zich voorbij laten gaan, maar in opstand komen en dit niet langer tolereren.
Laten we eenvoudigweg iets moois maken het jaar na jaar opstapelen van berkenlicht in de schaduw waarrond genadig zacht beroerd een nachtvlinder slaapt laten we haar kleuren nabootsen op de knieën langs de sloot en het oog eruit maak er een vogel van de wereld ietwat kleiner traag stelpend zingen helpt een poosje zorgen dat er niets verloren gaat Lit ús ienfâldichwei wat moais meitsje jier nei jier bjirkeljocht opsteapelje yn it skaad dêr’t omhinne genedich sêft beroerd in nachtflinter sliept lit ús har kleuren neimalkje op ’e knibbels by de sleat del en it each derút meitsje der in fûgel fan de wrâld in krisseltsje lytser stadich stjelpend sjonge helpt in hoartsje soargje dat der neat weirekket Oersetting Syds Wiersma