Ina Schroders-Zeeders is de dichter fan de moanne augustus 2025. Har earste moannegedicht is ‘Andriivka’.
Andriivka
scheef gezakte luiken
de ramen dicht, gebarsten
geen daglicht schijnt er ooit nog
waar geliefden woonden
gordijnen, ooit waren zij rood en heel
ademen niet meer het ritme van het leven
berooid van alle glans liggen schoenen
boeken zonder rug naast verroeste ledikanten
de koekoeksklok, met geweer beschoten
stierf naast de lege wijnfles op de vermolmde vloer
het dak is stuk. vergiftigd schrijnt de lucht op huid, in keel en ogen. treurig schor koeren duiven in de kamers
hier danste gouden stof naar binnen
nu wacht het grauwe linnen op wat is geweest
buiten huilen wolven in de sneeuw
kreunt het houten kruis waaronder zeven honden zijn begraven
hier staat wat scheef en wankel nog de kinderslee
het hout vergaan, verrot het touw er aan, lang niet gebruikt
mist en stank van steenkool dat verbrandde
mengt zich met de dikke geur van klamme mossen
ga voorbij het blauw geverfde hek met witte zwanen
ga voorbij de kerk, in puin sinds de soldaten kwamen
dit is de winter van de doodgevroren tuinman met de blauwe benen, of was jij het die ten grave is gedragen?
dit is de winter van de omgevallen iepen
hun basten doodgekerfd door verliefde harten
misschien rest er nog heimwee in het huis
(misschien ben ik hier ook verdwaald geraakt en doodgegaan)
het dorp is weg. de kachel is gedoofd, het vuur bevroren
het is tijd voor het huis om alles te vergeten. om dood te zijn