Pieteke de Boer út Wommels skriuwt poëzij foar grutte en lytse minsken. It leafst lit se dy tsjin poëzij oanrinne wêr’st it net ferwachtest. Koarte fersen mei kryt op in túnsket of muorre (skuttingtaal), pypskomletters yn ’e sleat, krytstift op ruten. Yn 2016 wûn se mei it gedicht ‘De Bosk’ in Rely Jorritsmapriis. Yn 2018 wurke se mei oan de foarstelling ‘Sjen yn it tsjuster’ oer Tsjêbbe Hettinga en oan it projekt ‘Under de Toer’ yn Wommels: ‘De profylfoto fan Klaas’. Yn april 2022 siet se 24 oeren yn in glêzen hûs boppe de Slachtedyk foar it projekt ‘Oer de râne fan de tiid’ fan Fûgelwacht Wommels e.o.
Fersen publisearre yn:
Oer it wetter op ’e weagen fan muzyk en poëzij, 2010
It grutte foarlêsboek, 2013
Ver Heen. Woorden gaan op reis, 2017
It grutte foarlêsboek, 2019
Poëzij op brêgeleuning (rûntsje Gruttoland), 2023
Ynstjoerde gedichten
Thús (maaie 2018)
Bin ik al wei (14 novimber 2019)
THÚS Hjir fiel ik my thús krekt as in fûgel yn de tekken fan greiden de loften ûneinich fier de mûne draait syn rûntsjes as de wyn oanhellet en de sinne sakket op in moaie simmerdei En as wolken grien reitsje is fierte tichteby tsjerkeklokken liede as wy ôfskie nimme de toer in beaken foar wa’t it paad net fine kin hjir is altyd immen dy’t it dy wize wol Wy reitsje mekoar net kwyt op it trekpaad sjogge we de wjerskyn fan de oar yn it glinsterjende wetter Mei in stap fansiden meitsje we romte foar minsken dy’t hurder kinne begroetsje in nije dei Grinzen kinne ferlein wurde mar it klopjen fan dit hert ús greidehert hâldt net op dat is der dat bliuwt der en sil der altyd wêze