De loft
de loft ropt troch it lûd hinne
it lûd wurdt suver
sûnder barst of brekking
yn it ein
de O sa ljochtblauwe heldere loft
wit harren plak
Oerkapet
it lûd fan boartsjende bern
en it snoarkjend ferkear
dat oer it asfalt riden bliuwt
de wrâld dy’t ik hjir oantref
liket wol opdield yn
fakjes
nammen
saneamde keuzes
weryn ’t minsken
harsels nammen
mekoar titels
jouwe
der is praat oer
rike sjeiks
mei in soad jild
wylst wy ynteger
mei mekoar omgean
fossile brânstoffen
de enerzjy
it lûkt wat oan
‘k bin mysels net
‘k bin myn skaad net
‘k bin myn suvere siel net
ron
op it beton
© DerGjitr