Op 13 maart 2019 lies Willem Abma dit kranteberjocht. In pear dagen letter skreau er der in gedicht oer.

Fermoarde en fermeald

Fan albino’s wurde geloksdrankjes makke
foar politisy dy’t ferkiezingen winne wolle
yn lannen yn Afrika, Malawi bygelyks.
Manlju, froulju en baby’s mei in wite hûd
sûnder pigmint wurde ûntfierd en fermoarde.
Earms en skonken wurde har ôfhakke
soms as se noch libje, ja, soms as se noch libje.
Har wurde de bonken, it hier en fleis fermeald
en ta geloksdrankjes broud en tsjoend en
foar grou jild ferkocht troch medisynmannen.

Ik lies dit op side trettjin yn in moarnskrante;
op de foarside gie it oer de Brexit Brexit Brexit.
De dagen dêrnei ha ik oer dit berjocht neat mear lêzen.
Gjin lêzer dy’t reagearre, gjin redaksjoneel kommentaar,
gjin kollumnist; neat neat neat. Is it te grouwélich?

Bin ik no gek as ik wurden jaan wol oan wat ik lies?

© Willem Abma

Geart Tigchelaar en Syds Wiersma skreaunen dizze wike elk in gedicht oer de Notre-Dame, Geart in fisueel fers en Syds in sonnet. De fersen foarmje in soarte fan twalûk en sa publisearje wy se dêrom ek.

   In bult stiennen In stiennen bult

© Geart Tigchelaar

 

Notre-Dame de Paris

In tsjerke hat wat fan in mins, fan bûten
sa faak fasade fan fertoan, dêr’tst meast
de hichte net fan krijst, mar as de fuotten
it skimerige skip troch slûpe, hearst

in stap fan pine en treast of sokssawat
dat sûnder datst it woest der is, ferealens
sa fielt it soms, op ’t kleurich ljocht fan God
syn soan dy’t opstie út in stee fan fealens.

Us Leaffroulju weitsjend oer dy wrâld
dy’t seit dat brea en wyn yn bloed en lichem
fan ’t omgeand heil feroarje, sykje hâld

as hja, de Keningin, de fik yn fljocht
want mear as erfgoed giet mei har nei gychem,
hjir wurdt in mem opnij nei ’t krús ta brocht.

© Syds Wiersma

Hjoed in (anty-)maitydsfers fan Ypie Bakker, dy’t har foarige wike
oansleat by RIXT.

Fergetten gongen

Se omklammet in tas mei dierbere skatten
bûsdoek, âld kaai – It sulver hat se earne
bedobbe, seit se. Se is ferjitten wêr, ’t is al lang wei.

De moasgriene jas flabberet om it bonkige liif
op skuon fan keunstlear – want in ko mei net
dea – doarmet se troch fergetten gongen.

Juster wie ’k noch har bern,
hjoed bin ik mem en moarn
miskien samar in frou.

Oant oare kear, groetsje ik
en blaas har in tút.
Eagen fan glês rinne my nei.

Se sizze dat it maitiid is, ik fiel it net.
’k Wol it grien de grûn wol ynwâdzje
en snau tsjin de fûgels fan hâld jim de bek.

Fleanbasis Ljouwert is fan moandei 1 april ôf oant en mei freed 12 april gasthear fan de grutte ynternasjonale oefening Frisian Flag 2019. Sa’n 50 (jacht)fleantugen traine fan de fleanbasis ôf grutte en komplekse ynternasjonale missys. Geart Tigchelaar hat nei oanlieding fan al dat fleangeweld in gedicht skreaun.

 

Hjoed in fers fan Sytse Jansma op RIXT.  Oanlieding wie it nûmer ‘Changes‘ fan Black Sabbath. In nûmer oer it ferlies fan in leafde.

dat dit ta de mooglikheden hearde,
koenen we witte doe’t we oan elkoar begûnen,
sûnder de minste muoite wûnderen we it deistige
omheech, ferwaarmden we de smoar yn ús hollen
wat der doe barde: tûzen reade triedden,
as waarme maitiidsrein, fersûpten de grûn efter
dyn eagen en doe waardst meinommen, sa is it gongen
sêfter as dit kin ik it net beskriuwe

Spesjaal foar Thierry Baudet en syn nijkommers yn Provinsjale Steaten skreau Syds Wiersma in wolkomstgedicht. Foar de feroaring en foar de wissichheid in Nederlânsktalich gedicht. De reden wurdt fermeld yn it gedicht.

Mijn tweede stem

Voor deze keer krijgt u mijn tweede stem.
Uw gasten zult gij met égards ontvangen,
werd ons geleerd: de wijsheid van ús Mem,
wier taal hier aan de wilgen wordt gehangen.

Uw Vaderland, herauten van Minerva,
liet ons geloven dat wij lompe Friezen
blijven. Echt waar meneer de Uil? Echt waar!
Maar, liever dood dan uw dédain verkiezen.

Nu daalt u met uw schemervleugels neer
in onze regio, die u geen moer kan schelen.
U pronkt slechts met de Nationale veer,
provincies zijn er om te heersen en verdelen.

U bent een pochend grachtengordeldier,
dat garen spint en musiceert bij VOC-ballade.
Beweren dat ons slavernijverleden fier
mag wapperen! U bent een album van Verkade.

Het puikje van de mens’lijke beschaving!
WIJ? Meine Güte, lief Narcisje Oikophilia,
te lui of te romantisch voor een objectieve staving?
De Europese boedel ging ter ziele, ja.

Toen beulen keizers werden in de kampen.
Toen ambtenaars de holocaust uittekenden.
Toen leiders ons de loopgraven instampten.
Toen Koude Oorlog het klimaat berekende.

Beschaving, heer Plagiatus van de dichtkunst?
U plant met grote metaforen wilde zaadjes.
De renaissance van de geest? Mijn gunst!!
U Uil?! U kent de Grutto van de plaatjes.

© Syds Wiersma