It goud op de wei

It goud op de wei, poëzij fan Anne Heegstra.

Foto: Anne Heegstra
It goud op de wei

efkes lins mei de bondel
teart tafal it iepen by Feddema
1961 ‘yn ‘e neisimmer

ús stadich skowend plakje
ûnder strieljende sinne syn gong
sylskouke oer de Meanewei
ik sjong …’

sadree’t ik oer de drompel driuw
omfiemet my in rook fan
mouskelk en kaanfer 
mei petroalje mongen

as Meaneweisarke mankelyk
myn wêzen ynslûpt 
is se op swietrook fan alear
my even hiel nei-oan

mids kliemerige kamrêden 
komt it út djipten wâljen
wylst beppe linich brêge draait
en farder fleurich deiseit

fandelt bernsbern hynsteblommen
hannenfol, fuortblaasde plúskes
brochten blierkjende maitiidsdagen
dy’t opljochtsje by it omsjen

messkerp noch krôlje oantinkens
de oerbleaune stâltsjes op it sleatswetter 
fan in útslikke toarnbeisjempot

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *