Nij fers fan Yttje Cnossen.
Plein plein, stiennen, klinkerts op ’e knibbels stik foar stik te plak skikt ta in patroan fan figueren mei elkoar dûnsjend yn waar en wyn plein dêr’t dúst en dwarrels, blêden en papierkes mei in twirre bedarje ûnder de buksushaachjes by nacht en dei plein mei tûzen fuotten trêde mei hûnderten fjilden betrape fan eltsenien dy’t fljocht op in paad nei earne oars moarns en jûns plein, romte fan stilte de klank fan klatterjende klompen draacht hjir langer net mear it wurd is ferstomme yn sizzen en swijen plein, plak fan praat twa manlju op in bankje eidzje it fjild fan ’e sibben oer de nammen wurde neamd by libben en dea plein, homeie foar de jongerein dy’t longerjend nei de wolkens mei it mobyltsje yn ’e oanslach it hegerop siket hjoed en moarn