Geart Tigchelaar is Streekdichter fan Noardeast-Fryslân 2021-2022 en makket foar RIXT by elk fers in filmke.
It fers ‘sniebaleffekt’ (‘sneeuwbaleffect’) is syn twadde fers dat skreaun is nei oanlieding fan it skoandere winterwaar medio febrewaris.
De Nederlânske oersetting is fan Syds Wiersma.
Witte eieren / Wite aaien
Witte eieren / Wite aaien fan Ina Schroders-Zeeders
Witte eieren Bij het vrijen blijft je blik leeg staren naar de oude verf van het plafond dat nooit het mijne was. Zij schuilt nog ergens daar, achter het bijna gele wit waar ik je niet volgen kan. Waarom doen wij en uitgerekend hier alsof we kinderen maken? Met spijt en naakt wordt opgestaan om traag de lange trap te nemen. ‘Toch noem ik het geluk,’ zeg je, uitgeteld maar net op tijd, bijna beneden, voor ik de laatste tree verkraak. Ik sla twee witte eieren stuk. Jij staart naar je verleden.
Wite aaien By it frijen bliuwt dyn each leech hingjen op de âlde ferve fan it plafond dat mines nea wie. Sy skûlet dêr noch earne, achter it hast giele wyt dêr’t ik dy net folgje kin. Wêrom dogge wy en krekt hjir as meitsje wy bern? Mei spyt en neaken wurdt derôf kommen om traach it lang ein trep te nimmen. ‘Dochs neam ik it gelok,’ seisto, útteld mar krekt op ’e tiid, hast ûnder, foar’t ik de lêste treed bekreakje. Ik slaan twa wite aaien stikken. Do stoarrest nei dyn ferline. Oersetting: Syds Wiersma
Beferzen de tiid
Beferzen de tiid is Aggie van der Meer har twadde moannegedicht fan febrewaris 2021
Beferzen de tiid Febrewaris, roetkâld en stil beferzen de tiid magysk hie er sein, it hie de hazze west, it waar hie it west, mar mear wie it de hazze útsnien byld, yngrift, de hazze hie beskûl socht hy, oerfallen, oerjûn wit dat it syn libben is, in jefte is dy dei, beferzen de tiid. hy soe it net ferjtte der hie net mear west as dat.
crime passionnel
In alternatyf fisueel falentynsfers fan Geart Tigchelaar.
De Grutte Xi LinPing
‘De Grutte Xi LinPing’ is Aggie van der Meer har earste moannegedicht fan febrewaris 2021.
De Grutte Xi LinPing se groetsje se bûgje dan easkje se it earste wurd hy, XI, ferbjustere net ien sil de macht, him tabeskikt syn sterke hân en doel ûntnimme hie der in oar behâld west foar har, foar him wie der in oare kar? bûgje sil er net foar’t er bang wurdt sil syn wrok him hoede no’t er wit fan har fersin sil er har rêde it earste wurd, sil er sizze bliuwt oan my lykas it lêste yn har swijend ferwar driigjend al witte se dat syn eangst him twingt syn wet syn wil en syn gedachten te printsjen op har lippen yn har hollen gjin dei sille se it ferjitte gjin nacht sil it har rêst jaan in útwei sil der net wêze oar har net, foar him net it lêste wurd, seit er, is sein lit de wrâld it witte.
Swier
Poëzij fan Carla van der Zwaag.
Swier In besliepte wrâld. Wyn hellet rillich oan Swiere wolken komme jachtich op ús ta. Mei it krôkjen fange fleagen oan. Yn ’e kream folt de loft har mei readfallich ljocht. Lang ynhâlden azem ferlit mei krêft it himelbêd Stripen snie wiskje oer fjilden, bedobje stadich lijen. By ’t ferdrûgjen fan de wite poppe foegje wy koaltsjes, woartel en in sjaal ta.
Klisjees
Geart Tigchelaar is Streekdichter fan Noardeast-Fryslân 2021-2023 en makket foar RIXT by elk fers in filmke.
It fers ‘klisjees’ (‘clichés’) is syn earste fers dat skreaun is nei oanlieding fan it tema ‘mei-inoar’ fan de Poëzywike.
De Nederlânske oersetting is fan Syds Wiersma.